Over
Franky De Cooman
“What doesn’t kill you makes you stronger”. Een spreuk die mij nauw aan het hart ligt. Het begon allemaal met een niet evidente jeugd waarbij ik op school kop van jut was. Op mijn 18de naar Leuven gaan was een verademing, ik kon met een schone lei beginnen. Informatica en Biostatistiek leken me de beste keuzes, een beslissing waar ik nog steeds achter sta. Mijn echtgenote beweerde, voor ze mij leerde kennen, nooit een informaticus te zullen trouwen. Ondertussen zijn we 27 gelukkige jaren, en 3 fijne kinderen verder.
Gedurende mijn loopbaan ontwikkelde ik als leidinggevende een uitgesproken interesse in de menselijke kant, waardoor ik sinds 1999 verschillende mensgerichte vormingen heb gevolgd: NLP, ontwikkelingsgericht coachen, systemisch coachen, Holding Space, en een sjamaanvorming innerlijk leiderschap, Zo heb ik, door mijn kwetsuren een plaats te geven, mijn tegenslagen als levenslessen herkaderd.
Want tegenslagen waren er genoeg. Telkens opnieuw kwam ik ze echter te boven, dankzij goeie mensen om me heen en vooral door de nodige dosis zelfzorg. Dat laatste is moeilijk, maar zo wezenlijk. Het belang hiervan kwam ik op het spoor dankzij mijn wetenschappelijk onderzoek rond Responsible Leaders, dienende leiders die op een ethische manier verantwoordelijkheid opnemen in de maatschappij. Zij vertrekken, net als ik, vanuit het Heilig Vuur van de Verontwaardiging, maar krijgen in deze doordraaiende wereld regelmatig het deksel op de neus.
In 2009 was de tijd rijp om mijn eigen coachingsbedrijf Art Decoo op te richten: The Art of Coaching, de Kunst van De Cooman.
In mijn vrije tijd engageer ik mij binnen Bond zonder Naam, een beweging die werkt rond geweldloosheid, opvoedingsondersteuning, armoedebestrijding, gelijke kansenrecht, interculturele ontmoeting en zingeving.
Ook de Sociale Kruidnier De Savooi, SPES-forum en De Broeikas kunnen op mijn tijd als vrijwilliger rekenen.
Ondertussen heb ik een betere versie van mijn spreuk gevonden:
"What doesn't kill you makes you stonger.
Hell Yeah.
But if you don't take care, you end up with a dark sens of humor and unhealthy coping mechanisms".
Ik ben Franky, gebeten door duurzaamheid, en dienende mensj in hart en nieren.
Verkrampt van de pijn in mijn nek. Vandaag afspraak met Franky voor interview. Dus vanmorgen nog een spuit gaan halen bij de dokter. We beginnen er aan. De kramp is er nog steeds. Het gesprek verloopt vlot. En plots stel ik vast 'hé, de pijn' Ze verdwijnt. Het was een genezend gesprek. Nooit eerder zoiets beleefd.Het was niet enkel die spuit, weet ik zeker. De warmte vanbinnen heeft deugd gedaan. Niet enkel genezend, vooral verrijkend.
Dank Franky, en steeds welkom om bij te praten!
Marijn Devalck