Wetenschappelijke borging
Het moet 2010 geweest zijn. Jacques van Egten zei me dat ik met mijn firma Art Decoo aan Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen deed. Ik hoorde het donderen in Lovenjoel. MVO??? Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, en ik begon mijn zoektocht in dit onderwerp. Aan de Radboud Universiteit in Nijmegen organiseerden ze een postgraduaat MVO, waar ik me prompt voor inschreef. De studies waren interessant, maar gingen voornamelijk over maatschappelijke, bedrijfs, organisatorische en financiële vraagstukken.
​
Met mijn coach-achtergrond wou ik Paul Jambers achterna: zoeken naar de menselijke verhalen achter de organisatie. Wie zijn ze, wat doen ze, …
De mate waarin een bedrijf voor winstmaximalisatie gaat, wordt namelijk gestuurd door de leiders van die organisatie (1): het zijn nu eenmaal mensen en niet organisaties die beslissingen nemen (2–4). Het werd echter snel duidelijk dat weinig geweten was over de menselijke aspecten van MVO (5–7), en zeker niet over de coping mechanismes en veerkracht van de leiders (8).
​
Toen sloeg het zot ik mijn kop…
​
Vertrekkende van de idee ‘woorden wekken, voorbeelden (s)trekken’ heb ik in de periode 2010-2012 51 diepte-interviews afgenomen van wereldverbeteraars. De meeste van deze gesprekken zijn terug te vinden op mijn toenmalige blog.
Deze interviews onderzocht ik via Grounded Theory onderzocht en zo ben ik met heel wat wetenschappelijke literatuur in aanraking gekomen. Ik kan het dus niet laten om mijn cursiefjes af en toe met wat wetenschap te doorspekken.
1. Treviño LK. Ethical Decision Making in Organizations: A Person-Situation Interactionist Model. Acad Manag Rev [Internet]. 1986 Jul;11(3):601–17. Available from: http://www.jstor.org/stable/258313?origin=crossref
​
2. VanSandt C V., Neck CP. Bridging Ethics and Self Leadership: Overcoming Ethical Discrepancies Between Employee and Organizational Standards. J Bus Ethics. 2003;43:363–87.
​
3. Alexander J, Wilson M. Foundations of Responsible Leadership: from Self-insight to Integrity and Altruism. In: Doh JP, Stumpf SA, editors. Handbook on Responsible Leadership and Governance in Global Business. Cheltenham: Edward Elgar; 2005. p. 137–56.
​
4. Waldman DA. Moving Forward with the Concept of Responsible Leadership: Three Caveats to Guide Theory and Research. J Bus Ethics [Internet]. 2011 Sep 27 [cited 2013 Apr 7];98(S1):75–83. Available from: http://link.springer.com/10.1007/s10551-011-1021-8
​
5. Aguinis H, Glavas A. What We Know and Don’t Know About Corporate Social Responsibility: A Review and Research Agenda. J Manage. 2012 Mar 1;38(4):932–68.
​
6. Rupp DE, Williams CA, Aguilera R V. Increasing Corporate Social Responsibility through Stakeholder Value Internalization (and the Catalyzing Effect of New Governance): An Application of Organizational Justice, Self- Determination, and Social Influence Theories. In: Schminke M, editor. Managerial Ethics: Managing the Psychology of Morality. New York: Routledge Academic; 2010. p. 69–88.
​
7. Loe TW, Ferrell L, Mansfield P. A review of empirical studies assessing ethical decision making in business. J Bus Ethics. 2000;25:185–204.
​
8. Sekerka LE, Comer DR, Godwin LN. Positive Organizational Ethics: Cultivating and Sustaining Moral Performance. J Bus Ethics [Internet]. 2013 Oct 12 [cited 2014 May 10];119(4):435–44. Available from: http://link.springer.com/10.1007/s10551-013-1911-z